Τρία χρόνια μνημονίων και είναι πια ολοφάνερο ότι ο δρόμος αυτός είναι καταστροφικός για την κοινωνία. Ακραία φτώχεια, εξαθλίωση, μαζική ανεργία που καταστρέφει ζωές και στέλνει στη μετανάστευση χιλιάδες νέους, γενικό ξεπούλημα και ιδιωτικοποίηση, μαζικές απολύσεις, λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, εξοντωτικές περικοπές, δημιουργούν συνθήκες κόλασης για τους εργαζόμενους και το λαό. Κυβέρνηση, τρόικα και κεφάλαιο στοχεύουν να επιβάλλουν ένα καθεστώς σκλαβιάς και σκληρής εκμετάλλευσης για
τους εργαζόμενους και το λαό, να μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα σε «ειδική οικονομική ζώνη» για να ξεπεράσει την κρίση της φορτώνοντάς τη στις πλάτες τις δικές μας.
Η τρικομματική συγκυβέρνηση υλοποιώντας κατά γράμμα την πολιτική επιλογή της ΕΕ και του ΔΝΤ, διαλύει οποιοδήποτε κοινωνικό αγαθό, στοχεύοντας καταρχήν στην Υγεία και την Παιδεία, επιβάλλοντας καταστολή και τρομοκρατία, προσφέρει απλόχερα φτώχια, ανεργία, αβεβαιότητα, φόβο.
Στην εκπαίδευση, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών αντικαταστάθηκαν από τη δια βίου μάθηση. Επιδιώκουν να μειώσουν το οικονομικό κόστος, να το μεταφέρουν στις πλάτες
μας, θέλουν να έχουν συμβιβασμένους μαθητές σήμερα, πειθήνιους εργαζόμενους αύριο.
Θέλουν εκπαιδευτικούς που θα υλοποιούν τα σχέδιά τους για να χτίσουν το σχολείο που θα λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς. Θέλουν γονείς πρόθυμους να βάλουν ακόμα βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, συνυπεύθυνους στη διάλυση της Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης.
Οι επιλογές της ΕΕ για την οικοδόμηση του σχολείου της αγοράς, υλοποιούνται με περισσό ζήλο από το Υπουργείο Παιδείας και δίνουν τις πρώτες εικόνες από τα σχολεία του μέλλοντος τους: Σχολεία με διαφοροποιημένα προγράμματα, σχολεία που αντί για γνώση θα καλλιεργούν δεξιότητες, σχολεία πολλών ταχυτήτων, με «άριστους» μαθητές και μαθητές των «πίσω θρανίων» που όλο και πληθαίνουν, σχολεία που κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τη δυνατότητα των γονιών να πληρώσουν όσα το κράτος διώχνει από πάνω του ως ευθύνη. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι σε αυτό το πεδίο δεν μπορούν να υπάρξουν βελτιώσεις, αλλά μόνο ανατροπή των σχεδιασμών τους.
Η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης συνεχίζεται. Στον περσινό προϋπολογισμό η μείωση των δαπανών στην πρωτοβάθμια ήταν πάνω από 80% και στην δευτεροβάθμια πάνω από 50%.
Στο φετινό προϋπολογισμό η μείωση των δαπανών για την παιδεία ξεπερνά το 12%. Τα αποτελέσματα τα ζούμε. Τα καλλικρατικά σχολεία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε τις στοιχειώδεις λειτουργικές ανάγκες. Μεγάλος αριθμός σχολείων, με απλήρωτους λογαριασμούς και ταμεία που πλησιάζουν το μηδέν.
Η τρικοματική κυβέρνηση προχωρά σε χιλιάδες απολύσεις εκπαιδευτικών. Η αύξηση του ωραρίου, τα δεκάδες χιλιάδες κατασκευασμένα «πλεονασμάτα» από το Υπουργείο και οι υποχρεωτικές μετακινήσεις οδηγούν στην κατάργηση χιλιάδων οργανικών θέσεων, σε διαθεσιμότητα και σε χιλιάδες απολύσεις αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών το 2013-2014. Σε πρώτη φάση 12 χιλιάδες αναπληρωτές που για χρόνια καλύπτουν κενά θα πεταχτούν στην ανεργία.
Το σχέδιο Αθηνά θα αναγκάσει πολλούς φοιτητές να σταματήσουν τις σπουδές τους, αρκετούς να εγκαταλείψουν το όνειρό τους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφού μειώνει κατά χιλιάδες τους εισακτέους για το 2013. Η διάλυση στη βασική εκπαίδευση, και η φτώχεια των οικογενειών, έχει ανεβάσει το ποσοστό εγκατάλειψης του σχολείου στο 13,1% ( σε κάποιες περιοχές της χώρας το ποσοστό αυτό φτάνει το 25%, έναντι του 12% που ήταν το 2009).
Στο όνομα της ανάπτυξης και του εξορθολογισμού προχωρούν στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών.
Σήμερα που σχολεία και εκπαιδευτικοί έχουν έρθει στα όρια της επιβίωσης, στόχος της αξιολόγησης δεν είναι άλλος από το
κλείσιμο των σχολικών μονάδων, την απόλυση εκπαιδευτικών με το χαρακτηρισμό της ανεπάρκειας. Έχουν σαν όπλο τους το φόβο της απόλυσης για να εξαφανίσουν κάθε φωνή αντίστασης στο χώρο της εκπαίδευσης. Πόσο προοδευτική είναι η «μεταρρύθμιση» που προωθείται φαίνεται από τα αποτελέσματα που είχαν ανάλογες πρακτικές τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Μεγάλη Βρετανία που σήμερα υπουργοί και στελέχη που τα εισήγαγαν και τα προώθησαν μιλάνε για την καταστροφή που έφεραν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο μέσος όρος εγκατάλειψης της βασικής εκπαίδευσης στην ευρωζώνη είναι 13,5%.
Η παιδεία βρίσκεται σε τροχιά οριστικής διάλυσης όποιου δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα είχε.
Προσπαθούν να αλλάξουν το χάρτη της εκπαίδευσης για να συντομέ- ψουν την αλλαγή του χάρτη και στην κοινωνία. Οι επιλογές τους δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα δικά μας παιδιά, αλλά και με τα παιδιά των παιδιών μας. Θέλουν μαθητές που δεν θα μπορούν να «διαβάσουν» τον κόσμο, απλά θα τον υπηρετούν, θέλουν εργαζό-μενους με σκυμμένο κεφάλι, που θα είναι ευχαριστημένοι με μισθό των 300 ευρώ, που θα θεωρούν ότι το αν δουλεύουν ή όχι είναι δική
τους ευθύνη, το αν έχουν ασφάλιση ή όχι είναι δική τους ευθύνη.
Θα τους αφήσουμε; Καθήκον που πηγάζει από τα δικά μας συμφέροντα -Υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας είναι ο αγώνας για :
Ενιαία 12χρονη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία με διετή προσχολική αγωγή. Αγωνιζόμαστε και παλεύουμε για ένα ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο με δίχρονη προσχολική αγωγή. Ένα σχολείο που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, θα αναπτύσσει την κριτική τους σκέψη, θα προωθεί την αγάπη για τη γνώση, θα τους μάθει να εξηγούν και ν’ αλλάζουν τον κόσμο, θα διδάξει αλληλεγγύη, συλλογικότητα, αγωνιστικότητα, με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το μυστικισμό, το ρατσισμό, ένα σχολείο χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτό για όλα τα παιδιά, Έλληνες και μετανάστες, χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, χωρίς αξιολογικές ή εξεταστικές κρίσεις, με ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πρόσληψη μόνιμων εκπαιδευτικών που θα καλύψουν τα κενά Σχολεία με 15 μαθητές στο νηπιαγωγείο, 20 μαθητές στην πρωτοβάθμια και μέχρι 25 στη δευτεροβάθμια. Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία και κάλυψη όλων των αναγκών που θα την
καθιστούν Δημόσια και Δωρεάν για όλους.
15% για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Είναι πια μονόδρομος ο αγώνας για μια απελευθερωτική Παιδεία, συνδυασμένος με την πάλη για χειραφετημένη εργασία χωρίς εκμετάλλευση και με την πάλη για να κυριαρχούν οι ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας στο τι, πώς, και για ποιον παράγουμε.
ΕΜΕIΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ:
Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ θεωρεί ότι σήμερα χρειάζεται ένα παλλαϊκό-πανεργατικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής. Να συναντηθούμε εργαζόμενοι γονείς-εκπαιδευτικοί-μαθητές στο δρόμο του αγώνα, ενάντια στις επιλογές διάλυσης της Παιδείας, ενάντια στις επιλογές της φτώχειας και περιθωριοποίησης. Οργανωμένα, ΟΧΙ ΧΩΡΙΣΤΑ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΑ. Σε κόντρα με γραφειοκρατικές λογικές και πρακτικές, με μορφές αυτοοργάνωσης από τη βάση. Να πάρουμε την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα στα χέρια μας, με κοινές επιτροπές αγώνα (καθηγητών, δασκάλων, γονιών, μαθητών, συνδικάτων, δημοτικών σχημάτων, λαϊκών συνελεύσεων).
Είναι ανάγκη σήμερα για να έχουμε σχολεία, νοσοκομεία, δουλειά, συντάξεις, τροφή για όλους να παλεψουμε για:
τους εργαζόμενους και το λαό, να μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα σε «ειδική οικονομική ζώνη» για να ξεπεράσει την κρίση της φορτώνοντάς τη στις πλάτες τις δικές μας.
Η τρικομματική συγκυβέρνηση υλοποιώντας κατά γράμμα την πολιτική επιλογή της ΕΕ και του ΔΝΤ, διαλύει οποιοδήποτε κοινωνικό αγαθό, στοχεύοντας καταρχήν στην Υγεία και την Παιδεία, επιβάλλοντας καταστολή και τρομοκρατία, προσφέρει απλόχερα φτώχια, ανεργία, αβεβαιότητα, φόβο.
Στην εκπαίδευση, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών αντικαταστάθηκαν από τη δια βίου μάθηση. Επιδιώκουν να μειώσουν το οικονομικό κόστος, να το μεταφέρουν στις πλάτες
μας, θέλουν να έχουν συμβιβασμένους μαθητές σήμερα, πειθήνιους εργαζόμενους αύριο.
Θέλουν εκπαιδευτικούς που θα υλοποιούν τα σχέδιά τους για να χτίσουν το σχολείο που θα λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς. Θέλουν γονείς πρόθυμους να βάλουν ακόμα βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, συνυπεύθυνους στη διάλυση της Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης.
Οι επιλογές της ΕΕ για την οικοδόμηση του σχολείου της αγοράς, υλοποιούνται με περισσό ζήλο από το Υπουργείο Παιδείας και δίνουν τις πρώτες εικόνες από τα σχολεία του μέλλοντος τους: Σχολεία με διαφοροποιημένα προγράμματα, σχολεία που αντί για γνώση θα καλλιεργούν δεξιότητες, σχολεία πολλών ταχυτήτων, με «άριστους» μαθητές και μαθητές των «πίσω θρανίων» που όλο και πληθαίνουν, σχολεία που κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τη δυνατότητα των γονιών να πληρώσουν όσα το κράτος διώχνει από πάνω του ως ευθύνη. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι σε αυτό το πεδίο δεν μπορούν να υπάρξουν βελτιώσεις, αλλά μόνο ανατροπή των σχεδιασμών τους.
Η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης συνεχίζεται. Στον περσινό προϋπολογισμό η μείωση των δαπανών στην πρωτοβάθμια ήταν πάνω από 80% και στην δευτεροβάθμια πάνω από 50%.
Στο φετινό προϋπολογισμό η μείωση των δαπανών για την παιδεία ξεπερνά το 12%. Τα αποτελέσματα τα ζούμε. Τα καλλικρατικά σχολεία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ούτε τις στοιχειώδεις λειτουργικές ανάγκες. Μεγάλος αριθμός σχολείων, με απλήρωτους λογαριασμούς και ταμεία που πλησιάζουν το μηδέν.
Η τρικοματική κυβέρνηση προχωρά σε χιλιάδες απολύσεις εκπαιδευτικών. Η αύξηση του ωραρίου, τα δεκάδες χιλιάδες κατασκευασμένα «πλεονασμάτα» από το Υπουργείο και οι υποχρεωτικές μετακινήσεις οδηγούν στην κατάργηση χιλιάδων οργανικών θέσεων, σε διαθεσιμότητα και σε χιλιάδες απολύσεις αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών το 2013-2014. Σε πρώτη φάση 12 χιλιάδες αναπληρωτές που για χρόνια καλύπτουν κενά θα πεταχτούν στην ανεργία.
Το σχέδιο Αθηνά θα αναγκάσει πολλούς φοιτητές να σταματήσουν τις σπουδές τους, αρκετούς να εγκαταλείψουν το όνειρό τους για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αφού μειώνει κατά χιλιάδες τους εισακτέους για το 2013. Η διάλυση στη βασική εκπαίδευση, και η φτώχεια των οικογενειών, έχει ανεβάσει το ποσοστό εγκατάλειψης του σχολείου στο 13,1% ( σε κάποιες περιοχές της χώρας το ποσοστό αυτό φτάνει το 25%, έναντι του 12% που ήταν το 2009).
Στο όνομα της ανάπτυξης και του εξορθολογισμού προχωρούν στην αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών.
Σήμερα που σχολεία και εκπαιδευτικοί έχουν έρθει στα όρια της επιβίωσης, στόχος της αξιολόγησης δεν είναι άλλος από το
κλείσιμο των σχολικών μονάδων, την απόλυση εκπαιδευτικών με το χαρακτηρισμό της ανεπάρκειας. Έχουν σαν όπλο τους το φόβο της απόλυσης για να εξαφανίσουν κάθε φωνή αντίστασης στο χώρο της εκπαίδευσης. Πόσο προοδευτική είναι η «μεταρρύθμιση» που προωθείται φαίνεται από τα αποτελέσματα που είχαν ανάλογες πρακτικές τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Μεγάλη Βρετανία που σήμερα υπουργοί και στελέχη που τα εισήγαγαν και τα προώθησαν μιλάνε για την καταστροφή που έφεραν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο μέσος όρος εγκατάλειψης της βασικής εκπαίδευσης στην ευρωζώνη είναι 13,5%.
Η παιδεία βρίσκεται σε τροχιά οριστικής διάλυσης όποιου δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα είχε.
Προσπαθούν να αλλάξουν το χάρτη της εκπαίδευσης για να συντομέ- ψουν την αλλαγή του χάρτη και στην κοινωνία. Οι επιλογές τους δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα δικά μας παιδιά, αλλά και με τα παιδιά των παιδιών μας. Θέλουν μαθητές που δεν θα μπορούν να «διαβάσουν» τον κόσμο, απλά θα τον υπηρετούν, θέλουν εργαζό-μενους με σκυμμένο κεφάλι, που θα είναι ευχαριστημένοι με μισθό των 300 ευρώ, που θα θεωρούν ότι το αν δουλεύουν ή όχι είναι δική
τους ευθύνη, το αν έχουν ασφάλιση ή όχι είναι δική τους ευθύνη.
Θα τους αφήσουμε; Καθήκον που πηγάζει από τα δικά μας συμφέροντα -Υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας είναι ο αγώνας για :
Ενιαία 12χρονη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία με διετή προσχολική αγωγή. Αγωνιζόμαστε και παλεύουμε για ένα ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο με δίχρονη προσχολική αγωγή. Ένα σχολείο που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, θα αναπτύσσει την κριτική τους σκέψη, θα προωθεί την αγάπη για τη γνώση, θα τους μάθει να εξηγούν και ν’ αλλάζουν τον κόσμο, θα διδάξει αλληλεγγύη, συλλογικότητα, αγωνιστικότητα, με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το μυστικισμό, το ρατσισμό, ένα σχολείο χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτό για όλα τα παιδιά, Έλληνες και μετανάστες, χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, χωρίς αξιολογικές ή εξεταστικές κρίσεις, με ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πρόσληψη μόνιμων εκπαιδευτικών που θα καλύψουν τα κενά Σχολεία με 15 μαθητές στο νηπιαγωγείο, 20 μαθητές στην πρωτοβάθμια και μέχρι 25 στη δευτεροβάθμια. Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία και κάλυψη όλων των αναγκών που θα την
καθιστούν Δημόσια και Δωρεάν για όλους.
15% για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Είναι πια μονόδρομος ο αγώνας για μια απελευθερωτική Παιδεία, συνδυασμένος με την πάλη για χειραφετημένη εργασία χωρίς εκμετάλλευση και με την πάλη για να κυριαρχούν οι ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας στο τι, πώς, και για ποιον παράγουμε.
ΕΜΕIΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ:
- να δούμε σχολεία να κλείνουν
- να συνομολογήσουμε στην «κατασκευή της χαμένης γενιάς». Δεν θα επιτρέψουμε να ανήκουν τα παιδιά μας στην τάξη των χαμένων επειδή η κοινωνική τους προέλευση δεν θα τους δίνει το δικαίωμα στη μόρφωση και στην αξιοπρεπή διαβίωση.
- να παρακολουθήσουμε την ίδρυση και λειτουργία των κάλπικων σχολείων της «αριστείας», στα οποία οι «μη άριστοι» θα οδηγούνται αυτόματα στην παιδική εργασία.
- να δούμε εκπαιδευτικούς στην ανεργία
Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ θεωρεί ότι σήμερα χρειάζεται ένα παλλαϊκό-πανεργατικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής. Να συναντηθούμε εργαζόμενοι γονείς-εκπαιδευτικοί-μαθητές στο δρόμο του αγώνα, ενάντια στις επιλογές διάλυσης της Παιδείας, ενάντια στις επιλογές της φτώχειας και περιθωριοποίησης. Οργανωμένα, ΟΧΙ ΧΩΡΙΣΤΑ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΑ. Σε κόντρα με γραφειοκρατικές λογικές και πρακτικές, με μορφές αυτοοργάνωσης από τη βάση. Να πάρουμε την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα στα χέρια μας, με κοινές επιτροπές αγώνα (καθηγητών, δασκάλων, γονιών, μαθητών, συνδικάτων, δημοτικών σχημάτων, λαϊκών συνελεύσεων).
Είναι ανάγκη σήμερα για να έχουμε σχολεία, νοσοκομεία, δουλειά, συντάξεις, τροφή για όλους να παλεψουμε για:
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ
ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ
Για να ζήσουμε λεύτεροι
ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ-ΧΡΕΟΣ-ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ
ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ-ΧΡΕΟΣ-ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου