«Πού τελειώνει ο κατήφορος του αυταρχισμού;», αναρωτήθηκε προχθές συνάδελφός μου διαβάζοντας την τελευταία εγκύκλιο του υπουργού Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλου η οποία υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν σε επιτροπές αυτοαξιολόγησης παρ' ότι διαφωνούν. Μια πράξη που θυμίζει άλλες, σκοτεινές εποχές.
Με την εντολή αυτή ανατρέπονται δημοκρατικά ειλημμένες αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων οι οποίοι τάχθηκαν κατά της αυτοαξιολόγησης. Ετσι η κυβέρνηση, πανικόβλητη από τη μαζική αντίδραση των εκπαιδευτικών, επιχειρεί την απόλυτη χειραγώγησή τους προκειμένου να σώσει την πολυδιαφημιζόμενη αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων. Δικαιολογημένα, λοιπόν, ο καλός συνάδελφος εξέφρασε την απορία του.Μια απορία που διατυπώνει πολύς κόσμος μέσα και έξω από την εκπαιδευτική κοινότητα. Και αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια, πριν και μετά τα μνημόνια, η τακτική του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας ήταν πολιτική επιλογή των κυβερνώντων προκειμένου να επιβάλουν το συντηρητικό προσανατολισμό που είχαν σχεδιάσει για την εκπαίδευση. Να θυμηθούμε μόνον, άλλωστε δεν πάει πολύς καιρός, ότι οι εκπαιδευτικοί είδαν τους μισθούς τους να περικόπτονται δραματικά, σχολεία να συγχωνεύονται, να κλείνουν και να χάνονται οργανικές θέσεις, το ωράριό τους να αυξάνεται, συναδέλφους τους να μετατίθενται υποχρεωτικά. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την εικόνα των αστυνομικών οι οποίοι μέσα στα σχολεία παρέδιδαν τα φύλλα επιστράτευσης στους εκπαιδευτικούς, ούτε βεβαίως τις πρόσφατες και πρώτες 200 απολύσεις εκπαιδευτικών των τεχνικών ειδικοτήτων. Τελευταίο δείγμα στρατιωτικού τύπου απόφασης θα είναι η αναμενόμενη τιμωρία των καταληψιών μαθητών και συνακόλουθα και των εκπαιδευτικών οι οποίοι θα κληθούν να κάνουν αναπλήρωση, τάχα, των χαμένων μαθημάτων τη βδομάδα μετά το Πάσχα. Ολα τα παραπάνω είναι επαρκή στοιχεία, νομίζω, για να καταλάβει κανείς τον αυταρχικό τρόπο λήψης των αποφάσεων στο χώρο της εκπαίδευσης.
Ομως ο κ. υπουργός, επειδή προέρχεται από αυτό το χώρο, θα έπρεπε να είναι γνώστης ορισμένων διαχρονικών συμπερασμάτων. Ενα από αυτά είναι ότι κανένα μέτρο ( αλλαγή, μεταρρύθμιση ή όπως αλλιώς βαπτίστηκε) δεν λειτούργησε, όταν επιχειρήθηκε να γίνει ερήμην του εκπαιδευτικού κόσμου και μέσα σε ένα αυταρχικό και αντιδραστικό πλαίσιο. Το δεύτερο, και βασικότερο, πως ο χώρος της εκπαίδευσης είναι χώρος διαλόγου, δημοκρατίας και συλλογικών αποφάσεων. Σκοπός είναι η διαμόρφωση ελεύθερων και δημοκρατικών ανθρώπων και αυτό δεν μπορεί να γίνει με λογικές επιβολής και αυταρχισμού. Εξ ορισμού εκπαίδευση και δημοκρατία, παιδεία και διάλογος συνυπάρχουν. Το ελληνικό σχολείο δεν μπορεί να λειτουργήσει με συνεχείς δόσεις τρομοκρατίας και απειλών. Χρειάζεται ανάσες καθαρού αέρα. Ανάσες δημοκρατίας. Απαιτούνται μεταρρυθμίσεις σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από την τωρινή. Με τον εκπαιδευτικό πρωταγωνιστή. Και αυτό ούτε ο κ. υπουργός ούτε η κυβέρνηση που τόσο πιστά υπηρετεί, μπορούν να το κάνουν. Για ένα πράγμα όμως να είναι βέβαιος: ότι αργά ή γρήγορα με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ο εκπαιδευτικός κόσμος θα του δείξει πόσο αδιέξοδος είναι ο δρόμος που ακολουθεί.
Είναι ο ίδιος ολισθηρός δρόμος που οδήγησε στη θλιβερή εικόνα που όλοι μας είδαμε στην καρδιά της Αθήνας, το Σύνταγμα. Εναν υφυπουργό να καμαρώνει (άραγε γιατί;) στη μοναξιά των καγκελόφρακτων παρελάσεων. Να αποδίδει, υποτίθεται, με αυτό τον τρόπο τιμή στους αγωνιστές του 1821 με θεατές ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις και με την πλάτη γυρισμένη στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός και ταυτόχρονα το αποτέλεσμα του αυταρχισμού, τότε ποιος είναι;
Ο κ. υπουργός, με την πολιτική που υπηρετεί, δικαιώνει όσους ισχυρίζονται ότι ο αυταρχισμός στην αρχή σού δίνει κύρος, εξουσία και την ικανοποίηση ότι επιβάλλεσαι. Νιώθεις ισχυρός και ανίκητος. Στην πορεία όμως πηγαίνεις στο σπίτι σου. Ξεχασμένος. Και όταν σε θυμούνται, γίνεσαι αρνητικό παράδειγμα. Αν αμφιβάλλει ο κ. υπουργός της επιστράτευσης και των απολύσεων, ας ρωτήσει τους προκατόχους του: τους κ.κ. Κοντογιαννόπουλο, Αρσένη, Ανθόπουλο, την κ. Διαμαντοπούλου κ.ά. Σίγουρα κάτι θα έχουν να του πουν για το πώς και πού τελειώνει ο κατήφορος του αυταρχισμού.
Πηγή: enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου